Tool: No blame om in 7 stappen pesten op te lossen

De No-Blame-methode van Tumult helpt om in je vereniging pesten snel op te lossen. In de brochure vind je dieper uitgelegd aan de hand van het verhaal van Karel hoe je dit aanpakt. Hieronder wordt in het algemeen verteld hoe je er het best mee omgaat.

Stap 1: Ga in gesprek met het slachtoffer

• Krijg duidelijkheid over de situatie door een gesprek met het slachtoffer. Tracht de negatieve gevoelens van de pester centraal te stellen en focus niet op het verzamelen van al het bewijsmateriaal tegen een persoon.
• Tracht de impact te kennen van het pesten en de gevolgen die het heeft (tot nu toe).
• Vraag toestemming om verdere stappen te ondernemen volgens het ‘No Blame’ principe dat hieronder verder is toegelicht.
• Krijg zicht op de ideale samenstelling van het groepje betrokken in het pesten.
• Denk zelf al na over oplossingen

Stap 2: Organiseer een eerste samenkomst

• Spreek elk kind van de groep aan om samen te komen voor een overleg.
• Tracht dit gesprek nog te doen op de dag zelf.
• Vertel niet dat het over het pestgedrag zal gaan.
• Voorzie een gezellige warme ruimte waar kinderen rustig en open kunnen praten (een drankje en achtergrondmuziek kunnen helpen).

Stap 3: Leg het probleem uit

• Deel het gevoel van het slachtoffer met de groep. Gebruik hierbij zoveel als mogelijk de woorden van het slachtoffer. Of laat het slachtoffer zelf een brief schrijven of een tekening maken om het verhaal te delen.
• Ga niet in op details en beschuldig niemand.

Stap 4: Deel de verantwoordelijkheid

• Laat ruimte voor gevoelens binnen de groep.
• Maak duidelijk dat niemand gestraft wordt, maar dat er samen een oplossing gezocht moet worden.
• Het is de verantwoordelijkheid van de groep om vertrouwen te geven en de situatie te verbeteren. Vertel hun dat je op hen rekent.

Stap 5: Vraag naar ideeën van elk groepslid

• Stimuleer de kinderen in de groep om concrete acties te formuleren.
• Geef hun hiervoor de nodige bedenktijd en laat het discussiëren.
• Vraag hun ook individueel ze iets kunnen doen om het slachtoffer persoonlijk te helpen.

Stap 6: Laat het aan de groep over

• Geef de groep tijd en ruimte om hun voorstellen te realiseren.
• Bedank de kinderen voor de voorstellen en laat hen aan de slag gaan.
• Spreek een bepaalde periode af om opnieuw in gesprek te gaan.
• Maak duidelijk dat jezelf ook steeds aanspreekbaar bent voor een gesprek bij hulp.

Stap 7: Praat met iedereen afzonderlijk

• Evalueer met alle kinderen van de groep hun acties.
• Evalueer met het slachtoffer samen hoe die nu naar de situatie kijkt.
• Ga na of acties zijn uitgevoerd. Mochten ze niet zijn uitgevoerd, geef hiervoor geen straf.
• Motiveer eventueel om een nieuw voorstel te bedenken.
• Vraag bij het slachtoffer ook naar verwachtingen in de toekomst.

Bij ruzie, vechtpartijen en ander storend gedrag kan je niet spreken van één slachtoffer dat gedurende een lange periode het doelwit is. “No Blame” is niet gericht op die situaties. Houd daar zeker rekening mee.

Wil je dieper aan de slag met ‘No Blame’? Lees dan zeker de No Blame brochure en strip van Tumult.